Odcinek 1 - Krew zmieszana ze stuletnim winem ...

 POSIADŁOŚĆ RODZINY HEARTFILIA

W ogromnej posiadłości rodziny Heartfilia właśnie wszyscy domownicy, jak i służba zaczęli przygotowywać się do snu. Kiedy wszystkie światła zgasły, ktoś chciał zburzyć spokój panujący w nocy i po cichutku, razem ze swoją przyjaciółką „wyrwać się na miasto”. Jeśli można powiedzieć, że dziedzice powinni być opanowani, spokojni, posłuszni, eleganccy, znający obowiązującą etykietę, to na pewno do tego profilu nie zaliczyłoby się młodej, aczkolwiek dojrzałej dziedziczki ogromnej posiadłości i wielu firm rozniesionych po całym świecie – Lucy Heartfilii. Dziewczyna na pewno, nie była jedną z panienek, które posłusznie robią to co im się robi. Jednym z dowodów na potwierdzenie tezy, jest „potajemna” ucieczka z domu. Przemierzając ogromne i ponure korytarze dziewczyna się zastanawiała, w jaki sposób się jeszcze w nim nie zgubiła. Mając małą latarkę w swojej niewielkiej dłoni, próbowała dotrzeć, do pokoju swojej przyjaciółki Virgo… poprawka służącej. Niestety dziewczyna, będąc narażona na ciągłe porwania, złośliwości i media, musiała uczyć się w domu i przebywać w nim praktycznie cały czas. Lucy pragnęła zobaczyć w świat, który istniał za jej, a zarazem był tak odległy. Nocna wyprawa miała być nowym doświadczeniem i wyzwaniem, jakie stawia jej świat  i… ona sama. Chciała kogoś poznać, podać komuś rękę, nie bojąc się o to, że ją porwie dla okupu. Dla nas „zwykłych dziewczynek” jej marzenia wydają się absurdalne, ale dla niej… były całym życiem …

- Virgo! – szepnęła dziewczyna i cichutko zastukała w drzwi. Nacisnęła klamkę i powolutku, na paluszkach weszła do jej pokoju. – Virgo! – tym razem głośniej zawołała przyjaciółkę, ale nikt nie odpowiedział – „Pewnie zasnęła, czekając na mnie …” – westchnęła i zaraz poszła w kierunku jej łóżka. Przemierzając pierwszy pokój nie zobaczyła niczego niezwykłego, ale gdy próbowała otworzyć drzwi do sypialni, głupi pech sprawił, że bateria w latarce się wyładowała. Już chciała ją potrząść, ale przypomniała sobie, że musi zachować ciszę … Weszła przez drzwi. Zaczęła się zbliżać do łóżka przyjaciółki. Zaczęła robić pewniejsze kroki … na nieszczęście i nagle potknęła się o coś …

- Auć ! – powiedziała głośniej, ale zaraz sobie zatkała usta. Musiała zachować absolutną ciszę, żeby nie zostać zdemaskowaną. Powoli zaczęła wstawać, ale gdy oparła się jedną ręką o podłogę, poczuła, że nie dotyka gładkiej powierzchni… Wystraszyła się i zaraz podbiegła do lampki nocnej, która stała na łóżku. Zapaliła światło, nie zważając na konsekwencje. To co zobaczyła, wyryło na jej sercu głębokie piętno, które będzie dawać o sobie znać, do końca jej dni …

- AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! – wrzasnęła tak głośno, że zbudziła … wszystkich.

            KOMISARIAT NR 1

- Nudno tu dziś – powiedział mężczyzna o różowych włosach.

- Nie narzekaj Natsu, potrafi być gorzej – próbował go uspokoić Gray

- A co ty tam wiesz, zaraz idziesz do domu, a ja mam nocną zmianę …

- A ja niby co ? He? Nie mam nocnej zmiany, a pomimo tego, że już prawie północ muszę nadal tu z tobą tkwić !!!!!!!

- A moje towarzystwo też ni przeszkadza? – zapytała się białowłosa dziewczyna

- Mira, jesteś sekretarką, więc mi nie przeszkadzasz, tylko te narzekania napaleńca mnie denerwują … - wzruszył rękoma. Natsu zignorował przezwisko Graya, jeszcze kilka lat temu pewnie zacząłby się z nim bić, ale teraz, kiedy jest po studiach i ma dobrą pracę, nie może sobie na coś takiego pozwolić, nie dla takiego palanta.

            Młody detektyw siedział, a raczej leżał na swoim biurku, stukając jedną ręką o lampę. Nagle, dosłownie spadł z fotela, gdy po pokoju rozległ się dźwięk telefonu. Do aparatu podeszła Mira i zaczęła rozmowę. Gray i Natsu przyglądali jej się i coraz bardziej zniecierpliwieni, czekali by dowiedzieć się o co chodzi. Niestety jak na złość rozmowa trwała zbyt długo … Rzuciła słuchawkę i oboje podskoczyli…

- Szybko wzywać wszystkich ! – wydała polecenie.

- He ? – zapytali o oboje

- Żadnych pytań, tylko do roboty! Dzwonić do wszystkich. – oboje skuleni ze strachu siedzieli w kącie i gdy tylko skończyła mówić, wzięli się do roboty.

            Nie minęło nawet 10 minut, a już zaczęli się zbierać policjanci. Mira nie traciła czasu i od razu zaczęła od wyjaśnień.

- W posiadłości Heatfiliów popełniono morderstwo. Dziewczyna, Virgo, lat 23, służąca w posiadłości, już wysłałam grupę zabezpieczającą na miejsce zbrodni i Levy by mogła dokonać oględzin zwłok. I teraz problem, jest to bardzo poważna sprawa, dlatego … - tutaj zniżyła głos i spuściła głowę… Zaczęła wdychać dużo ilość powietrza i na raz wszystko wypuściła … - JEŚLI KTOŚ COŚ SPIERNICZY TO MOŻECIE SIĘ SPODZIEWAĆ, ŻE DUPY WAM Z NÓG POWYRYWAM!!!! – wszyscy wręcz zamarli ze strachu i zaraz zaczęli kiwać głowami … - Ghe – odkaszlnęła – A teraz przydział … Erza, ty przesłuchasz Juda Heartfilę, jesteś naszą najlepszą policjantką, więc liczę na ciebie, Laxus i Mistogan musicie dowiedzieć się czegoś o ofierze, wiecie co robić! – A na całym komisariacie było głośno, o najlepszym detektywie specjalizującym się w komputeryzacji, Laxusie i najlepszym tropicielu Mistoganie – przesłuchanie służby zostawiam tobie Gray, Cano i Elfmanie … A teraz Natsu, masz jedno z najważniejszych zadań …

- CO, ON???!?!?? – oburzył się Gray, ale piorunujący wzrok Erzy nakazał mu zamknąć jadaczkę

- Natsu, jeśli niczego nie zniszczysz będziesz miał szansę na awans, wiem, że jesteś jednym z najlepszych detektywów, ale bez zgody burmistrza nic nie zrobimy … - umilkła na chwilę – przesłuchasz Lucy Heartfilię, to ona znalazła zwłoki …

- Aaa zgaduję, że ona jest najbardziej podejrzana jak na razie  … - powiedział Natsu

- Tak, ale bez żadnych mocnych dowodów, nic nie możemy zrobić tej rodzinie …Rozumiesz?!?!

- tak, tak, rozumiem

- A pomoże ci Lisanna …

- Super ! – zaczęła się cieszyć dziewczyna

- A teraz do roboty ! – i zaraz wszyscy rozeszli się …

            POSIADŁOŚĆ HEARTFILIÓW

- Ogromny … dom – nie potrafi ocenić przeogromnej posiadłości, której sam dom być wielkości fiorskiego boiska do piłki nożnej….

            Posiadłość Heartfiliów znajdowała się w odległości 3 km od samego komisariatu, jak i największego uniwersytetu szkolącego młodych policjantów w całym Królestwie Fiore. Sam dom graniczył z ulicą Edward Hawy, która w wymiarach światowych jest pod względem długości, 10 na liście NUŚ (Najdłuższe Ulice Świata ) (Prezentowana mapa, nie oddanie rzeczywistości miasta, ale chciałam chociaż ułatwić wyszukiwanie miejsc, więc ograniczę się tylko do widocznych nazw ulic J )

Ogromna posiadłość, była dla Lisanny i Natsu wielkim wyzwaniem, nawet dla samego faktu, że nie mogli znaleźć pokoju, w którym znajduje się podejrzana.

- Ciekawe, jak wygląda ? – zapytała się Lisanna. I pomimo, że Natsu wzruszył ramionami, zaczął sobie wyobrażać dziedziczkę koncernów … ok. 40, niewysoka, elegancko ubrana, zakryta, z jakimiś drogimi ozdobami, z kotem na rękach i koniecznie z lisim futrem. – To tu  - powiedziała Lisanna, przerywając tworzenie obrazu. Zobaczył, że na fotelu ktoś siebie, odwrócony do nich tyłem. Zobaczył, że są jednak postawione jeszcze dwa fotele, dlatego zaczął podchodzić w ich kierunku,

- Witam, nazywam się Natsu Dragneel. – przywitał się i zajął miejsce i gdy zobaczył Lucy … odjęło mu mowę … Całe jego „marzenie” legło w gruzach.

- Lisanna Strauss – podała rękę w stronę podejrzanej

- Lucy Heartfilia, miło mi … chociaż jak może być miło, kiedy ktoś umarł – powiedziała ostatnie słowa z niesamowitym spokojem …

- Fiona … - przyszło mu skojarzenie do postaci ze Shreka, ale nie spodziewał się, że powie to na głos . Tylko pomyliły mu się pory dnia, w dzień pięknością, a nocy szkaradą …

- Słucham?

- Eee nic – jeszcze  raz się jej przyjrzał… piękna blondynka, o brązowych ozach, w jego wieku, o dużym biuście i innych interesujących kształtach, była ubrana w fioletową sukienkę, która jeszcze bardziej uwydatniała jej krągłości.

- „I jak ja mam prowadzić przesłuchanie? ” – zapytał siebie w myślach …- Czy możemy zadać parę pytań?

- Oczywiście – powiedziała bez wahania – Herbaty ? – zapytała pokazując na czajniczek stojący na małych stoliku.

- Chętnie – powiedział Natsu, po czym dziewczyna nalała mu do filiżanki świeżo zaparzonej herbaty. W tym czasie Lisanna na niego dziwnie popatrzyła, jakby chciała powiedzieć „A jeśli tam jest trucizna ?” – To tak, gdzie pani była ok. … - spojrzał na zapiski, które dostał już od Levy – północy ?

- Panna, jak już, nie pani, a wracając do pytania byłam w pokoju i się przygotowywałam … - powiedziała naprawdę z niesamowitym spokojem, co wprawiło detektywa  niepokój.

- Rozumiem … „Ona jest jakaś dziwna, nie zachowuje się jak normalna, osoba, która dopiero co odnalazła zwłoki…”

- Rozumiem pana obawy …

- „Czy ona umie czytać w myślach?”-  zapytał sam siebie …

- Może to wyjaśnię  - łyknęła herbatę i zaczęła tłumaczyć – Pomimo tego, że widziałam ciało mojej przyjaciółki, jestem … nauczona kontrolować swoje emocje, nauczyło mnie to życie … więc proszę mnie nie podejrzewać, tylko z tego faktu, że jestem spokojna.

- „Jak mam się skupić skoro rozmawiam z prawdziwą pięknością ? Durniu, uspokój się jesteś policjantem …” – skarcił siebie w myślach Natsu, ale wciąż nie potrafił oderwać wzroku od dziewczyny. – Dobrze, w takim razie muszę zadać pani rutynowe pytania, proszę Lisanno notuj wszystko – dziewczyna bez wahania się zgodziła … - To co pani robiła ok. północy ?

- Próbowałam znaleźć po ciemku pokój Virgo…

- „Rozumiem dlaczego próbowała, ciężko się odnaleźć w tak wielkiej posesji …” – przerwał na chwilę, ale zaraz się otrząsnął i dalej zaczął zadawać pytania – A co pani szukała w pokoju Virgo Vernightom ?

- To była moja przyjaciółka… w dzień, nie było czasu, ani … możliwości. Dlatego chciałam z nią porozmawiać, jak wszyscy zasnął .

- Rozumiem … Jak długo zna pani …

- Panna … - poprawiła go, po czym słodko się uśmiechnęła… Chłopak miał wrażenie, że jego serce wyskoczy  z piersi, ale spróbował się uspokoić

- Jak długo panienka zna zabitą ?

- Hmm to już będzie z 10 lat…

- A ż 10 …

- Tak, Virgo była córką naszej sprzątaczki, ale ta umarła pozostawiając dziecko samo… udało mi się przekonać ojca do tego by tu została …- Natsu kiwnął głową

- Jakie były relacje innych domowników i służby z panią Vernighton ?

- Chyba dobre … nie słyszałam, żeby oprócz małych sprzeczek, było coś poważnego…

- A na czym polegały te „małe sprzeczki”?  Mogą one mieć duże znaczenie dla śledztwa, więc proszę powiedzieć …

- Zazwyczaj, że źle coś zrobiła i coś podobnego… Raz tylko się pokłóciła inaczej … niż zawsze z panem Capricornem, naszym kamerdynerem, ale niestety nie wiem o co poszło … Po prostu nie interesowało mnie to … - dolała sobie herbaty do filiżanki i podniosła dzbanek w stronę Natsu. Odmówił.

- Czy miała jakiegoś chłopaka ?

- Nic mi o tym nie wiadomo …

- Czy ma jakąś inną rodzinę ?

- Hmmm … - chwilę się zastanowiła – Nie…nic o tym nie wiem …

- A teraz mam… bardzo poważne pytanie … Jak wyglądały zwłoki i otoczenie, kiedy panienka znalazła ciało ? I jak ogólnie wyglądało całe to wydarzenie…

- A więc … poszłam do pokoju Virgo, zaczęłam ją cicho wołać, ale nie usłyszała, pomyślałam, że może zasnęła. Poszłam do jej sypialni i zaczęłam podchodzić w stronę łóżka i nagle się potknęłam. Próbowałam się podnieść, ale kiedy podparłam się ręką nie wyczułam gładkiej powierzchni i zaraz się rzuciłam do lampki nocnej stojącej przy łóżku, by ją zaświecić … i wtedy ją ujrzałam …

- Jeśli chce panienka przerwy, zrozumiemy …

- Nie trzeba … Miała otwarte oczy, z otworu pomiędzy oczami … płynęła jeszcze krew … jej ubrania … - nie wytrzymała i zaczęła płakać – Przepraszam, ale … Ona została zgwałcona ? Prawda? – Natsu i Lisanna popatrzyli na siebie. Chłopak spojrzał na notatki, które dostał od Levy …

- Jeszcze nic nie zostało potwierdzone … ale raczej tak …

- Gdybym była tam wcześnie, to mogłabym ją …

- Nie mogłabyś … - przerwał – Możliwe, że sama byś wtedy zginęła …A teraz proszę kontynuuj …  - zrozpaczona dziewczyna kiwnęła głową …

- Dobrze … krzyknęłam i pamiętam, że upadłam na kolana… nie mogłam się ruszyć … dopiero jak przybył Capricorne, zabrał mnie stamtąd… Nie wiem, czy ktoś tam wchodził czy nie … Chyba ojciec, ale nie będę mówił czegoś, czego nie jestem pewna …

- Rozumiem … To chyba tyle pytań, ale jeśli cos istotnego panienka by sobie przypomniała…  - wyjął z kieszeni wizytówkę i jej podał - … to proszę zdzwonić. A na razie to tyle ….

- A … przepraszam … - Lisanna i Natsu zatrzymali się

- Słucham ? – zapytał chłopak

- Jak … - zarumieniła się nagle. Zdziwieni patrzyli na siebie – Jak to jest być policjantem ?

- Normalnie… praca jak każda … A czemu pani pyta ?

- Bo chciałabym kiedyś zostać policjantem …

- „Przecież pieniędzy jej starczyłoby na 300 lat, więc czego ona chce, a może …”

- Nie ocenia się po pozorach … - sama wstała i już wszyscy mieli kierować się do wyjścia i zadzwonił telefon Natsu

- Słucham ? – Lisanna i Lucy czekały by dowiedzieć się o co chodzi …- Rozumiem … - zakończył rozmowę – Mam jeszcze jedną prośbę, panienko Lucy – wrzucił się do dziewczyny – Czy mogłabyś obejrzeć miejsce zbrodni … może zobaczysz jakąć różnicę  …

- A coś nie tak … ?

- Nie, nie …- ale skłamał – „Nie możemy jej powiedzieć, że to któryś z domowników musiał zrobić …”

- Dobrze … - wyszli na korytarz i zaraz poszli w stronę miejsca zbrodni. Dzięki podstawowej wiedzy Lucy o „twierdzy” szybko dotarli na miejsce. Weszli do sypialni i zaraz Natsu ujrzał przerażający widok. Popatrzył się na Lucy, która cała drżała …

- Może … - chciał jej coś zaproponować, ale rozrzuciła mu się w ramiona przerażona  - Proszę się uspokoić … może panienka pomóc w złapaniu mordercy … 

- ONA NIE BYŁA POĆWIARTOWANA!!!!!!!!!!!!!! – krzyknęła na cały dom. Wszyscy policjanci odwrócili się w jej stronę …

- I to się zgadza z moimi wstępnymi oględzinami … Cięcia zostały wykonane po śmierci … - powiedziała niebieskowłosa dziewczyna, która stała nad ciałem służącej …

- Zobacz, czy jeszcze jakąś różnicę widzisz ? – powiedział spokojnym głosem Natsu, próbując uspokoić dziewczynę … Odwróciła się i z bólem próbowała patrzeć … Zaczęła kręcić głową …

- Nie, nic … - ale przerwała. Spojrzała na swoje ręce …

- Czy coś się stało ?

- Nie było tutaj wcześniej … - znowu wzrok wszystkich spoczywał na dziewczynie.

- Czego?

- Krwi … krwi na klamce – i wskazała na nią.

- Nie zauważyliśmy tego … - zaczął przepraszać jeden z policjantów i zaraz poszedł zabezpieczyć dowód …

- Przepraszam, za to niedopatrzenie … - powiedział Natsu do dziewczyny – Wiem, że ci ciężko, ale czy coś jeszcze zauważyłaś ?

- Ja … -zaczęła się rozglądać i gdy wlepiła się w jeden martwy punkt opadła na ramiona Natsu. Szybko złapał i zaniósł ją do sąsiedniego pokoju, gdy położył do łóżka.

- NATSU!!!!!!!!!!! – usłyszał donośny krzyk, już miał zamiar wyjść, zobaczyć co się dzieje, ale przypomniał sobie, że nie może zostawić dziewczyny samej.  – Natsu, coś ty narobił ?!?!?!?!?!?!?! – do pokoju wtargnął Komendant Posterunku nr 1 – Makarov

- Nic nie zrobiłem …

- Kurcze, kto ci kazał ją przesłuchiwać bez adwokata ?

- No Mirajene, kazała mi ją przesłuchać – i wskazał na nieprzytomną dziewczynę

- Erzo, zawołaj kogoś ze służących niech się nią zaopiekują, a ty – pokazał na Natsu – wracasz ze mną na posterunek, mam nadzieję, że nie złoży skargi …

POSTERUNEK – FAIRY TAIL (Gdzieś nad ranem)

- I co tam Natsu? – podszedł do chłopaka zadowolony z siebie Gray

- Nikt mi nie powiedział, że mam czekać na jej adwokata … Nawet ona sama …

- Masz szczęście, nie wniosła skargi, ale za karę przydzielą ci pomocnika, a raczej „kogoś kto się tobą zaopiekuje i sprawi, że nie wpadniesz znowu w kłopoty”

- Ty musisz chyba nauczyć się skracać te swoje „definicje”

- Może mnie przydzielą ! – podeszła do nich w podskokach Lisanna

- Raczej nie, to musi być osoba naprawdę wyjątkowa by przetrwać z tym napaleńcem … A tobie tego czegoś brakuje Lisanno …

- Jak mnie nazwałeś zboczeńcu ! 

 - Ja zboczeniec, hehe dobre sobie …to ty chyba wczoraj straciłeś głowie podczas rozmowy z Miss Piękności…

- A co ja winny – zaczął się tłumaczyć Natsu – Ja myślałem, że spotkam starszą panią pokroju damy z łasiczką, a nie Prima Balerine, która na dodatek ma czym oddychać, a sądziłem, że będzie miała piersi wielkości ziarnka groszku … - kiedy skończył swój piękny opis, Gray wziął jakieś akta i spojrzał na nie, a potem na Natsu ? Potem wszyscy spojrzeli do teczki, którą trzymał Gray i popatrzyli na Natsu ? – Ona tam za mną stoi prawda …? – wszyscy zaczęli kiwać głowami. Natsu odwrócił się z uśmiechniętą twarzą i powiedział : - Witam J - dziewczyna nic nie odpowiedziała, tylko stała lekko zmieszana. Tym razem była ubrana zwyczajnie w jeansy, bluzkę i kurtkę, jedyną dziwna rzeczą były szpilki o nieznanej dotąd wysokości …

- Witam… - odpowiedziała po długiej chwili milczenia.

- Może … usiądziesz ? Napijesz się czegoś ? -  w głosie chłopaka było słychać zmieszanie, nie wiedział co ma robić. Aczkolwiek on coś próbował, natomiast reszta policjantów stała jeszcze w osłupieniu.

- Nie trzeba … Aaa to było o mnie ? – zapytała się

- O nie, nie gdzieżby …

- Nie, nie – i za jego przykładem poszli inni policjanci

- To dobrze … trochę mi głupio tu przychodzić … Chciałam też przeprosić za zachowanie mojego ojca, ja …

- Nie trzeba  ! – Natsu wystawił ręce do przodu i jej przerwał. – Nie trzeba … - uśmiechnął się szeroko… - „Kurcze jeśli coś źle zrobimy, to zwolnią nas ” – nagle dziewczyna podeszła do niego i wymierzyła mu solidnego policzka

- JAK PRZEPRASZAM TO PRZEPRASZAM !!!!! NIE CHCĘ BYĆ TRAKTOWANA JAK DZIEDZICZKA RODU HEARTFILIA!!! TYLKO LUCY!!!! – zaczęła krzyczeć na policjantów na co wszyscy dosłownie zamarli …

- Eeee przepraszam, wiesz nie na co dzień … mamy doczynienie z takimi … sławnymi …eeee osobami, więc przepraszam – złapał się zapaliczek – Ale cios to masz solidny …

- Wiem – powiedziała dumnie

- Słuchajcie wszyscy !!! –  załoga odwróciła się w stronę dobiegającego głosu. Mówił  do nich komisarz Dreyar, niskiego wzrostu staruszek, który za wszelką cenę, nie chciał odejść na emeryturę. – Mam kilka wiadomości. Pierwsza … Natsu masz nowego pomocnika, a dokładniej mówiąc osobę, która ci będzie pomagała.

- Co wy tak z tymi pełnymi nazwami … ? – szepnął oburzony Natsu

- Druga … - wskazał na Lucy – podejdź tu dziecko. – poszła w stronę staruszka – Ona będzie pomagała przy sprawie. Jest to prośba samego burmistrza, więc jeśli ktoś się nie zgadza to wylatuje, a … i Natsu, to jest twoja nowa pomocnica …

- CO??!?!?!???!?!!??!?!?!??!?!??!??!?  - wszyscy krzyknęli na cały komisariat

- Ale komisarzu …- próbował coś powiedzieć lekko zdziwiony chłopak

- Słuchałeś mnie … a szczególnie w kwestii zwolnień ?

- A jak coś jej się stanie ?

- Ponosisz odpowiedzialność …

- A jak coś zepsuje ?

- Ponosisz odpowiedzialność

- A jak się nie zgodzę ?

- Ponosisz odpowiedzialność  -  parę osób zaczęło się śmiać pod nosem z chłopaka.

- Trzecia sprawa … Natsu przejmuje sprawę Heartfiliów ….

- CO?!?!?!?!?!?!?!!!!?!?!!?!!!!!!!!!!!!!!!!!????????????????? – ta wiadomość wywołała jeszcze większe poruszenie, niż poprzednia.

- Jeśli … podkreślam jeśli ci się uda rozwiązać sprawę, miejsce komisarza-detektywa masz jak w banku, a jeśli …. – wziął głęboki oddech – A JEŚLI COŚ SKNOCISZ TO WRACASZ DO DROGÓWKI!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!  - wszyscy aż wręcz podskoczyli – A więc dziecko … -  zwrócił się do Lucy – pozostawiam cię w jego niebezpiecznych łapach … - i odszedł pozostawiając mieszane uczucia u wszystkich policjantów …

- Gratuluję ! – powiedział Gray, uderzając dłonią w plecy Natsu

- Dzięki – odpowiedział uśmiechając się do wszystkich

- To co odwrócony Kopciuszku ? Idziemy rozwiązać sprawę ? – zwrócił się do Lucy, na co wszyscy zaczęli szeptać, jak się do niej zwraca …

- Odwrócony Kopciuszek?

- Na początku Kopciuszek był biedny, a potem bogaty, u ciebie jest na odwrót, od księżniczki, po pomocniczkę …

- Jeśli mi się wydaje Książe, jeśli spartolisz tę robotę, twoje role też się odwrócą – poklepała go w ramię – To co idziemy  ?

- Tak … Najpierw do Levy. – zaraz oboje poszli do windy, by pojechać na niższe piętro…

            W KOSTNICY

            Kiedy weszli do pomieszczenie, od razu usłyszeli dźwięk piły.

- Levy? – zapytał Natsu. Dziewczyna odwróciła się w ich stronę trzymając małą, ale zakrwawioną piłę lekarską.

-Co ?

- Ta scena kojarzy mi się, jak z jakiegoś horroru … - skomentowała Lucy

- A ty to kto ? – zapytała Levy, będąc zdziwiona obecnością dziewczyny.

- Jestem Lucy – przedstawiła się

- Miło mi Levy, wiesz podałaby rękę, ale nie jesteś zainteresowana obecnością krwi na rękach – uśmiechnęła się – Co tam Natsu ?

- Potrzebuję raportu z sekcji zwłok Virgo Vernighton. – powiedział jej Natsu

- Aaa, ciążka sprawa, ale … Droy przynieś mi raport !!!!!!!! 

- Tak jest Levy-chan – odezwał się chłopak z drugiego pokoju i zaraz wleciał niosąc dla Natsu wyniki sekcji

- Jeśli nie możesz to wyjdź … - ostrzegł Natsu, Lucy

- Muszę się dowiedzieć, kto ją zabił … i dlaczego …

- Mogę zaczynać – przerwała im Levy

- Przyczyną śmierci był uraz mózgu, który powstał na skutek postrzału. Pocisk nie przebił się całkowite, zatrzymał się na tylnej części czaszki. Dlatego można stwierdzić, że strzał nie padł z bliskiej odległości, podejrzewam ok. 2-3 metry, ale tym się zajmie Biska. Moją tezę potwierdzi brak prochu przy otworze wlotowym. Jednak najistotniejszą rzeczą jest to, że … nie została zgwałcona i zarazem została …

- CO?! – powiedzieli równocześnie Lucy i Natsu

- Ślady na nadgarstkach sugerują, że była przetrzymywana, siniaki na klatce piersiowej, nogach to w rzeczywistości malinki, a w pochwie, nie znalazłam żadnych zadrapań, co sugeruje, że nie została zmuszona do stosunku, ale to nie wyklucza gwałtu. Jej ciało zostało poćwiartowane, pośmiertni, ale nie widzę sensu, żadnych śladów do ukrywania …

- Może to było w akcie zemsty … - powiedziała Lucy

- Ty naprawdę chcesz być policjantem …? – nie wiadomo czy Natsu zapytał czy stwierdził, ale dziewczyna słodko kiwnęła głową. – Nieważne … - Lucy stała jak wryta, pomimo, że próbowała udawać silną, to co słyszała było dla niej bardzo ciężkie … - Coś jeszcze masz?

- Nic nadzwyczajnego … W żołądku znalazłam resztki kurczaka, ziemniaków i surówki … żadnych śladów trucizn … Mam tylko naskórek spod paznokci, ale … nie zezwolono na pobranie

- Dzięki – Natsu kiwnął głową. Wiedział, że nie uzyskają DNA od takiej osobistości jaką był Jude Heartfilia  – Idziemy ! – Lucy wzdrygnęła się, jakby obudziła z jakiegoś snu.

- Tak – i poszła za nim. Doszli do windy, a dziewczyna wciąż się nie odzywała …

- Nie martw się… Znajdziemy sprawcę … - uśmiechnął się do niej, próbował pocieszyć …Chwilę na niego patrzyła …

- hehe – zaśmiała się pod nosem – Nie wiedziałam, że pan detektyw umie czytać w myślach ?

- Nie martw się, to tylko jedna z cech dodająca mi uroku osobistego …

- To boje się pytać o resztę …

- Jaka zadziorna …

- A mi to nie dodaje uroku osobistego … - uśmiechnęła się przez Natsu zaraz się zarumienił

- Nie wydaje mi się … To teraz wracamy na górę i próbujemy rozwiązać sprawę …

- A co będziemy robić … ?

- Zostaniemy na komisariacie i będziemy słuchać raportów innych, jak coś odnajdziemy to zaraz idziemy wypytywać, szukać świadków … Ale boję się, że nic nie znajdziemy … - próbował być miły, ale był świadomy, kto obok niego stoi. Przyjechała winda, weszli do środka.

- Rozumiem … - uśmiechnęła się smutno. Natsu zobaczył na jej twarzy ból

- Nie musisz udawać silnej …

- Ja nie udaje … ja muszę taka być. Świat, który pędzi w światłach dnia codziennego, jest dla mnie obcą przestrzenią … dlatego chcę wykorzystać tę sytuację, by poznać … świat … - opuściła głowę – Ja … skłamałam podczas … zeznań. – Natsu nic nie mówił tylko słuchał – Ja wtedy nie poszłam z nią porozmawiać … miałyśmy razem uciec … uciec… raczej wyrwać się do miasta na noc … A za to … - zaczęła płakać. Natsu położył swoją rękę, na jej ramieniu. Nie wiedział co ma powiedzieć …

- Jej życia nic nie przywróci, dlatego musisz iść na przód … - dojechali. Od razu zmienili pozycje ciał, a Lucy wytarła łzy.

            PRZY TABLICY

- Co to jest? – zapytała się dziewczyna, widząc białą tablicę, na której były wywieszone zdjęcia i zapisane notatki.

- Moja tablica… danych … - powiedział dopisując do niej dane – Łatwiej mi się skupić zapisując wszystko …

- Fajne … - i zaczęły jej świecić gwiazdki w oczach …

- Zaraz jak wróci reszta dowiemy się wszystkiego …

- Natsu …. !!!! – zaraz ktoś krzyknął z końca pomieszczenia. Chłopak odwrócił głowę i zobaczył, że woła go Lisanna.

- Co tam? – zapytał się

- Mamy … - zasapana, próbowała złapać oddech – problem … I to duży …

- U mnie to samo … - powiedział Gray i potem wszyscy zaczęli kiwać głowami ...- Nic się nie zgadza !- wzruszył ramionami Gray

- Co się stało ?

- To tak, może ja wyjaśnię … - zgłosiła się Erza – Nie dostaniesz wyższego stopnia …

- Ale … ? – już miał zamiar zaprzeczyć, ale Erza musiała dokończyć …

- Chodzi o to, że po pierwsze  miejsce zbrodni zostało dokładnie wyczyszczone po drugie okazało się, że zeznania wszystkich na komisariacie są za zgodne ze sobą … po trzecie nie chcą nam dać próbek DNA po czwarte ktoś chciał przekupić staruszka, by kogoś wkopać, po piąte nie zgadza się czas …Nie wiem co jeszcze …

- Ale jak to ?

- NIE WIESZ! – krzyknęła Lisanna – PRZEZ TĄ PANIUSIĘ I JEJ OJCZULKA!!!! NIE ROZUMIESZ ONA PRZYSZŁA TU NA PRZESZPIEGI! TO ZAKOCHANA W SOBIE PANNICA I NIC WIĘCEJ !!! JAK TU PRZYSZŁAŚ !!! – zaczęła ją szarpać za ramiona

- Ja … poprosiłam burmistrza … to mój znajomy … - próbowała wytłumaczyć zdruzgotana dziewczyna

- ZNAJOMY!!!?!?!?!? MÓW OD RAZU, ŻE PRZEKUPIŁAŚ GO!!! DLACZEGO TU PRZYSZŁAŚ ?!?!? – wszyscy stali w osłupieniu, ale … oczekiwali odpowiedzi, szczególnie … Natsu

- Ja … chcę zostać policjantką i po prostu… chciałam zobaczyć, jak to … wygląda … ja …nie przekupiłam burmistrza …

- Tak, każdy zwyczajny człowiek, idzie pić herbatkę z burmistrzem ! – powiedział trochę za ostro Natsu – Myślałem, że jesteś inna, ale jak widać, jesteś pannicą z bogatego rodu … „Co ja myślałem, czego się spodziewałem … Lisanna ma rację … Dobrze, że mi to teraz uświadomiła, a nie gdy szukalibyśmy mordercy … Dałem się nabrać… zrobiłem się za miękki…” – przypomniał sobie jej śmiech i zabolało go mocno…

            „Świat, który pędzi w światłach dnia codziennego, jest dla mnie obcą przestrzenią … dlatego chcę wykorzystać tę sytuację, by poznać … świat …” – słowa dziewczyny odbijały się echem w jego głowie. Dopiero rozumiał, że to co zrobiła … nie było złe … chciał cofnąć swoje słowa, ale  …

- TY DZIWKO! WYKORZYSTAŁAŚ NAS, WYNOŚ SIĘ STĄD ! – i z ostatnimi słowami Lisanny, ta spoliczkowała Lucy. Blondynka złapała się z policzek i zaczęła płakać. Jej łzy leciały na podłogę … Wszyscy stali … nikt jej nie pomógł … Wybiegła z komisariatu i ostanie co zobaczyli to końcówki jej włosów … i kropelki łez …

           

            KILKA GODZIN PÓŹNIEJ

- Masz coś Laxus ? – zapytał się jeszcze smutny Natsu

- Ile zamierzasz jeszcze udawać grabarza ? – na jego biurko siadła Lisanna

- Idź stąd – próbował ją pogonić

- Dlaczego?! Pamiętaj, że jesteś winny mi randkę … - machnęła przed jego nosem długopisem. Uderzył w niego i poleciał na sąsiedni stolik

- Ty myślisz, że ja po prostu zapomnę o tym, co jej dzisiaj zrobiłaś …

- Co MY zrobiliśmy …

- Wiem, ale … Wiem i nie ma usprawiedliwienia, będę musiał ją przeprosić …

- Ty mas zamiar … - ze zdziwionymi i burzonymi oczami Lisanna wróciła do swojego biurka

- Nic … Nie miała rodziny, nie miała przyjaciół … jedno wiem … tej sprawy nie rozwiążemy … - powiedział Laxus, który czekał na swoją chwilę by coś powiedzieć … - A Lisanna, Natsu … za to co dzisiaj zrobiliście zostanie obcięta wam premia …

- CO?! – krzyknęli równocześnie

- Niewiarygodne … - Natsu osunął się na krzesło i zaczął myśleć …- o co chodzi z tą luką … a raczej tym wypełnieniem …

- ? – popatrzył na niego z zapytaniem Gray - O czym myślisz ?

- Czy wam się nie wydaje dziwne …

- Coś jeszcze odkryłeś dziwnego… Bo ja już mam listę dziwności tego domu … - przerwała mu Erza

- Chodzi mi o to, że … patrzcie…- i pokazał im tablice – Lucy mówiła, że jak odnalazła ciało było całe i nagle w ciągu tych nie wiem … 20 minut, ktoś pociął ciało i nikt tego nie słyszał …

- Przecież to całe morderstwo to jakiś spisek !!! Więc nie dziw się, że nikt nie słyszał … skoro wszyscy … KŁAMIĄ!!!! – krzyknął na niego Gray

- Nie końca … - usłyszeli za sobą głos, odwrócili się i zobaczyli, że stoi za nimi Jet

- O co chodzi ? – zapytał się ciekawy Natsu

- Ciało zostało pocięte piłą ręczną, więc to jest możliwe, że nikt nie usłyszał …

- Ale, człowiek, by się zmęczył tnąc takie ciało … na tyle … kawałków – zauważyła Erza. I po chwili Jet rzucił na biurko teczkę i zadowolony zaczął tłumaczyć

- Pięć osób … Pięć osób cięło ciało…

- Ale …? – już Erza miała o coś pytać, ale jej przerwano

- Co się dzieje z ciałem człowieka, gdy się męczy ? – zapytał w podskokach

- Poci się … - powiedział zadowolony Natsu i gdy Jet potwierdził jego tezę ogromnie się ucieszył …

- Ale co z tego, jak nikt nam nie da swojego DNA – od razu wszyscy posmutnieli, ale …

- I TAK ROZWIĄŻE SPRAWĘ !!! – krzyknął Natsu

- Dla awansu wszystko… nie jesteś lepszy niż Lucy – powiedział Gray, ale się mylił

- „Robię to, bo jej obiecałem … ” – te słowa wypowiedział w myślach … przez co nikt nie mógł usłyszeć tego … co miał w sercu …

            Wszyscy się rozeszli w swoje strony, mijały godziny, a nie mieli niczego … Dopiero ok. godziny 21 miało zdarzyć się coś niespodziewanego … Miało nadejść rozwiązane sprawy … Jednak nikt się nie spodziewał, że prawda jest bardziej bolesna … od kłamstwa …

POSIADŁOŚĆ HEARTFILIA  (Nieznana godzina)

Dziewczyna, gdy tylko wróciła do posiadłości, wróciła do swojego pokoju zostawiając ojca bez wyjaśnień. W swoim pokoju bezwładnie rzuciła się na łóżko i zaczęła płakać. Przytuliła swoją poduszkę i próbowała powstrzymać łzy, ale nie potrafiła. Jej marzenie właśnie zostało rozdeptane i zmieszane z błotem.

- Więc, chyba nie pozostaje mi nic innego, jak … - zaczęła mówić, do siebie, ale przerwała, bo nie potrafiła znaleźć odpowiedniego słowa. – pozostać … sobą … - leżała zrozpaczona łóżku, uświadamiając sobie, prawdę, która aczkolwiek była bolesna … była rzeczywista. Lucy uświadomiła sobie, że rola narzucona jej przez ojca będzie kroczyć do końca jej życia.

            Usłyszała pukanie do drzwi i zaraz wytarła oczy. Nie chciała by  ktokolwiek się dowiedział, że płakała.

- Proszę … - powiedziała. Do pokoju wszedł jej ojciec.

- Coś się stało ? – zapytał się Lucy, ale dziewczyna od razu cofnęła się

- „Co jest? Nigdy nie pytał się mnie o samopoczucie …” Nie nic … - odpowiedziała zmieszana dziewczyna.

- Wiesz kochanie … - usiadł obok córki na łóżku – Nigdy więcej nie spotykaj się z policjantami … To mogłoby zaszkodzić naszej reputacji…

- Żartujesz ! A morderstwo to niby nic nie zrobiło ?

- Kochanie … pewnych rzeczy nie rozumiesz … Virgo …- w Lucy coś drgnęło

- Dlaczego … - zaczęła mówić z przerażonymi oczami – Dlaczego nazwałeś ją po imieniu ?

- Kochanie … - złapał ją za szyję i rzucił na łóżko – niektórymi sprawami nie powinnaś się interesować … Tak ? – dziewczyna kiwnęła głową i ojciec ją wypuścił …

- „On miał z nią romans …”

- A … - zatrzymał się w drzwiach – wiedziałem o waszej „wyprawie” – uśmiechnięty opuścił pokój dziewczyny.

- Virgo … - kiedy tylko ojciec wyszedł zaczęła sama do siebie mówić. Jej drżące ręce były wystarczającym dowodem na uczucia, które towarzyszyły Lucy w tamtej chwili. Strach, rozczarowanie, ból … i wiele innych nieznanych uczuć … - Dlaczego…? Udawałaś tylko moją … przyjaciółkę … - Łzy same spływały po bladych policzkach, oczy stawały się coraz bardziej czerwone, a psychika Lucy ulegała coraz większej deformacji. Dziewczyna nagle zerwała się i wyszła z pokoju. Nie miała na sobie butów. Tylko spodnie i bluzkę. Nawet sama nie wiedziała, kiedy zdjęła resztę ubrań. Szła chwiejnym krokiem i zanim się zorientowała była już w pokoju Virgo. Był czysty … nic  w nim nie było… żadnych mebli, ubrań, dywanów … pustka … jakby nigdy nikt tam nie mieszkał. Zaczęła się rozglądać, weszła do „byłej” sypialni. Jedynie co tam ujrzała to okno i kanał wentylacyjny. Podeszła do niego i wyciągnęła kratkę, nagle przewróciła się. Zaczęła się rozglądać i zobaczyła, że jest w jakiejś komnacie, wypełnionej przepychem mebli, ubrań i ogromnym łożem.

- „Co to?” – pomyślała dziewczyna – „Czyli nawet tu są tajne przejścia …” – zaczęła się rozglądać. Zobaczyła, że na stole leży kamera. Wzięła ją ręki i zaczęła oglądać pierwszy film… Ale wyłączyła go po chwili … zobaczyła na nim Virgo i ojca …. Uprawiających seks. Wiedziała, ale nie mogła dalej patrzeć. Odłożyła kamerę na miejsce, ale zaraz … Chwyciła ją powrotem i zaczęła oglądać ostatni nagrany film … Z przerażeniem patrzyła na sceny …  Zaczęła się rozglądać… Jak mogła tego nie zauważyć … Czerwone łoże … nabrało koloru od krwi. Już dziewczyna miała krzyczeć, gdy usłyszała jakieś głosy. Wyjęła z kamery kartę pamięci, a kamerę położyła na stole. Zamknęła się szybko w tajemniczej komnacie i zaczęła szukać kryjówki. Wybrała dużą szafę i szybko do niej weszła.  Do pokoju zaraz weszła  dwójka ludzi, jej ojciec i Capricorne.

- Pozbądź się jej – powiedział Jude i wskazał na kamerę. Położył ją na ziemi służący i zgniótł nogą, tak  że nic z niej nie zostało. – A teraz … idę się zająć Lucy. Virgo już mnie nie będzie zadowalać, więc moja córka przejmie jej obowiązki, a … - zaśmiał się – myśląc, że przez tyle ta szmata znosiła to dla mojej córusi … - Lucy cała drżała, ale starała się nie wydać jakiegokolwiek dźwięku. Wyszli, bała się wyjść z kryjówki … Z drżącymi rękoma zaczęła szukać po kieszeniach. Znalazła telefon i wizytówkę detektywa Natsu. Już chciała wystukać numer w telefonie, gdy nagle się zatrzymała …

- „Przecież on mnie nienawidzi, ale …” – zaryzykowała i dokończyła pisać numer. Zadzwoniła. Jeden sygnał, dwa, trzy, cztery … Już się bała, że nie odbierze

- Słucham – odezwał się głos w słuchawce

- Detektyw Natsu ?

- Tak … -poznał jej głos … prawie

- Tu Lucy Heartfilia … ja …

- Przepraszam – przerwał jej – Ja chciałem …

- Nie oto chodzi! Proszę przyjechać, błagam! – ostatnie mówiła już przez łzy. – Oni chcą …Ja ukryłam się w pokoju Virgo … ja…

- Zaraz tam będę ! – powiedział i rozłączył się.

POSTERUNEK FAIRY TAIL

- Szybko jedziemy ! – krzyknął nakładając płaszcz

- Co się stało ? – zapytała się Erza

- Coś się dzieje w posiadłości Heartfilia. Dzwoniła do mnie Lucy i prosiła o pomoc … - popatrzył się na wszystkich i zaraz zaczęli się zbierać. Tylko Lisanna siedziała jeszcze przy biurku. Duża część osób z komisariatu wychodziła, a ona czekała…. Ale Natsu nie zatrzymał się dla niej … została sama.

POSIADŁOŚĆ HEARTFILIA

            Przyjechali na miejsce po dziesięciu minutach pędząc na sygnale. Lucy wciąż przerażona siedziała w szafie. Natsu szybko wyszedł z samochodu i popędził w stronę drzwi. Zadzwonił Otworzył mu sam Jude Heartfilia.

- Słucham ? – zapytał się. Natsu zauważył, że jego służący Capricorne idzie na górę.

- Dostaliśmy wezwanie, że coś tu się dzieje. – odpowiedział Natsu

- Ależ nie, to musi być pomyłka … - popatrzył na niego szatańskim wzrokiem, który mówił „Odejdź”

- Rozumiem – Natsu odwrócił się uśmiechnięty – Przepraszam …

- Ależ nic … - i nie zdążył dokończyć, bo Natsu uderzył go pięścią prosto w nos i zaraz ominął go by pobiec do Lucy. Przemierzał korytarze w poszukiwaniu pokoju. Gdy tylko go znalazł zauważył, że drzwi są otwarte. Szybko wszedł do sypialni i zauważył, że w środku jest otwarty jeszcze jeden pokój. Zobaczył, że stoi w nim Capricorne i otwiera jakąś szafę.

- Stać policja… - powiedział Natsu, mając wyjętą broń, ale ten odwrócił się i wyjął z garnituru pistolet. Natsu nie czekał tylko strzelił do niego. Kiedy leżał na ziemi, podszedł do niego sprawdził puls.

- „Nie żyje” – pomyślał, Zaraz zaczął się rozglądać w poszukiwaniu dziewczyny. Zanim zdążył się zorientować zrozpaczona dziewczyna rzuciła mu się w ramiona. Ledwo udało mu się złapać równowagę.  – Już dobrze … - powiedział do Lucy

- Tak się bałam … - przytulił ją … Czyżby małe nasionko miłości już zostało zasiane w sercach arystokratki i policjanta ?...

            Kiedy Lucy się ogarnęła zeszli na dół. Zobaczyli, że Jude został już opatrzony. Gdy zobaczył córkę zerwał się z miejsca

- Co się stało ? – zapytał się

- Pan chyba wie najlepiej … - powiedział obojętnie Natsu

- Ja…? Co?

- Natsu, o co chodzi? – zapytała się Erza

- To oburzające ! Złoże skargę – krzyknął Jude

- Jeśli z więzienia, to proszę bardzo… Znaleźliśmy pokój w którym została zamordowana i poćwiartowana Virgo Vernightom … - wytłumaczył detektyw

- A dowody ? – zapytał się Jude, już spokojny, już pewny siebie

- Tutaj … - odezwała się Lucy i podała Natsu kartę pamięci… - Na niej jest nagrane jak wykorzystujesz Virgo seksualnie i jak ją zestrzeliwujesz, a potem cała służba ćwiartuje w pokoju … - Wszyscy milczeli…

- Judzie Heartfilia, aresztuję cię za gwałcenie i zamordowanie Virgo Vernighton, oraz za utrudnienie w śledztwie, możesz zachować milczenia, albowiem każde wypowiedziane przez ciebie słowo zostanie użyte przeciwko tobie – powiedział Natsu zakuwając go w kajdanki …

Fragment z pamiętnika Lucy Heartfilii

17 październik

            Wszystko jakby przez mgłę widziane … Dni stające się męką i torturą, odbyte w samotności. Gdzie jest Bóg, który powinien dać mi światło nadziei … W samotności spędziłam miesiące rozpraw, przesłuchań i problemów w firmach.

„Stała się siedzibą demonów,

Schronieniem dla wszystkich duchów nieczystych,

Kryjówką dla wszystkiego ptactwa nieczystego i budzącego odrazę …”

 (Apokalipsa Św Jana 18, 2)

Czytając kolejne strony pisma świętego odnalazłam idealny fragment dotyczący mojego …. Byłego domu. Czułam, że żar nieczystości nie da mi spać do końca życia… i tak było. Chciałam uciec, ale nie mogłam.

20 październik

„Na ile kiedyś pławiła się w przepychu i zbytkach,

Na tyle niech teraz będą obliczone jej uciski i cierpienia” (Apokalipsa Św Jana 18, 7)

Czyli te słowa dotyczą nie tylko ludzi z początku wieku, ale i także każdego z nas teraz… Muszę teraz podjąć decyzję co ze sobą zrobić …

25 październik

„Wiecie przecież,

Iż z tego, co wystawia waszą wiarę na próbę,

Rodzi się wytrwałość…” (List Św Jakuba 1, 3)

Rozprawa dobiegła końca, mojego ojca skazano na 15 lat więzienia, bez możliwości wcześniejszego zwolnienia, ale i tak dobrze wiem, że kogoś przekupił… Czternaście naszych filii wypowiedziało współpracę. Musiałam się wszystkim zając, nie miałam nikogo, kto by mi pomógł. Postanowiłam oddać wszystko w ręce mojego dalekiego kuzyna, którego jeszcze widziałam przed śmiercią matki. Wierzę, że on sobie poradzi. Będę dostawała od niego pieniądze oraz sama mam do dyspozycji ok. 10 milionów. Posiadłość wystawiłam na sprzedaż. Znalazło się 10 kupców… Ja sama wynajęłam mieszkanie … Właśnie się do niego wprowadziłam, znajduje się blisko pewnego miejsca …

PROSZĘ PRZECZYTAJ!!! 

Drogi czytelniku

Nawet jeśli blog będzie zakończony proszę cię drogi czytelniku SKOMENTUJ, jak chcesz pójdź na inne moje BLOGI, POLUB moją stronę, albo naciśnij OBSERWACJĘ :)